Thursday, August 18, 2022

ஒயினென்ற வார்த்தையைக் குடித்தல்

 


Fineartamerica

நடுநிசி நிலவு

ஜன்னல் கம்பிகளால் கோடுகோடுகளாய்க் கிழிந்திருந்தது 

கோடுகளை விலக்கிவிட்டு

தலையணையளவு பனுவலை வாசிக்கலானேன்   

பெருக்கெடுத்தோடும் வாக்கியங்களுக்கிடையே 

ஒயின் என்கிற வார்த்தை தென்பட்டது

கிறக்கமுற்று பக்கங்கள் மங்கலாகின

தேனில் அகப்பட்ட சிற்றெறும்பாய் அச்சொல்லில் மீது

கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் எகிற எத்தனித்தேன்

மாறாகக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் மூழ்கத்தான் முடிந்தது

மூழ்கடிக்கப்படுவது உறுதியான பின்

முழுவதுமாய் முழுக ஒப்புக்கொடுக்க

குடித்து அடுக்கப்பட்ட வெற்றுப் போத்தல்களை உருட்டினேன் 

ஐந்து போத்தல்கள் ஒன்றையொன்று உரசும் ஒலிகளில்

அக்கம்பக்கத்துக் குடியிருப்புகளின் மஞ்சளொளி எரிந்தணைந்தது

கண்ணாடிச் சில்லுகளில் எஞ்சிய ஒயினைக் கைகளால் அள்ளமுடியாது

நாக்கினால் உறிஞ்ச முற்பட்டேன்

மிகப் பிரமாதமான உறிஞ்சலில் சில்லுகள் செக்கச் சிவந்தன

அச்சில்லில் கிழித்த சதைத் துண்டங்களை பெப்பர் தூவி வறுத்துத் தின்றேன்

அதிகாலையில் எழுந்த மகள்

குங்குமத்தை வீடெல்லாம் கொட்டிப் பரப்பியது யாரென்று வினவுகிறாள்

அதானே என்ற அதற்றலில் தொடையைத் தட்டினேன்

தையல் கிழிந்து குங்குமம் சிந்தச் சிந்த 

அந்திச் சூரியன்

ஜன்னல் கம்பிகளால் கோடுகோடுகளாய்க் கிழியத் தொடங்கியது

 




Thursday, August 11, 2022

தண்டவாளத்தைச் சள்ளிடும் மிருகம்

sunnewsonline

முன்னிரவை இழுத்துச் செல்ல ஆயத்தமாகும் ரப்தி சாகர் ரயில்

சென்ட்ரல் ரயில் நிலையத்தில்

குப்பைகளில் மூழ்கிய முன்பதிவற்ற பெட்டியின் இருக்கைகளை 

அகவடியால் தூய்மைப்படுத்தும் போதுதான்

இருக்கைகளைப் பிடிக்கும் சமரைக் கண்டேன் 

வேர்க்கடலை ஓடு, பிய்த்து எறிந்த ரொட்டி, தேநீர்க் குவளை,

பான் மசாலா, குட்கா ஹன்ஸ் பொட்டலப் பைகளோடு 

எண்ணெய் வடியும் அயர்ச்சியான வடநாட்டு முகங்கள்

சுருங்கிய தோலுக்காய் ஒரேயோர் இருக்கை கேட்டு

அகதேசியாய்க் கையேந்துகிறான் சிறுவன்

பிளந்த ஆடிக்கரு இருக்கையை நனைக்கையில் 

வெகுநேரமாய்ச் சள்ளிட்ட மிருகம்

தண்டவாளத்தைக் கவ்வி விரைகிறது 


லக்கேஜ் வைக்குமிடத்தில் முழு உடலைப் பொருத்தித் தோல்வியுற்றவன்

குப்பை மீதே தன்னை விரித்துக்கொண்டான்

பெருகும் நாற்றத்திற்கு மூக்குகளைக் கழற்றிக் கைக்குட்டையில் ஒளித்துவைத்தபடி 

ஒடிந்த சன்னி நரம்புகளின் நகங்களோடு

அவனின் பாதங்கள் குப்பைத் துகளைச் சுமந்தபடி ஊஞ்சலாடுகின்றன  

காலியிடத்தில் துண்டை விரிப்பதற்குள்

கழிவு நீரைச் சொட்டிச் செல்லும் ஒரு ஜோடி காலணிகள்

அதன் ஓசையை வெறிக்கையில் 

லக்கேஜ் கம்பிகளுக்கிடையே ஆடும் சாம்பல் நிறத் தொட்டில்

நிகழ்காலத்தைக் கடந்த காலத்திற்குள் அழைக்கிறது


செல்போன் வெளிச்சத்தில் காலணிகளைத் தேடியெடுத்தவன் 

தாழ்ப்பாலற்ற கழிவறையை நோக்கினான்

ஒரு கையால் இடுப்பையும் மறு கையால் குண்டியையும் 

தாங்கியபடி நிற்கும் வரிசை 

குட்டி ரயிலைப் போல் நீண்....டு செல்கிறது

நீல நிறக் குப்பியைத் தட்டி 

கைரேகை தேய கசங்கும் கஞ்சா 

இரு இருக்கைகளுக்கு நடுவே 

ஷூட் கேஸை வைத்து உறங்கியவனை எழுப்பி 

சூரியனின் சோம்பலை முறிக்கிறது


கழுத்தொடிய உறங்கி விழும் மலையாளி

அவ்வப்போது விழித்து 

மனைவியின் இருப்பைப் பரிசோதித்துக்கொள்கிறான்

உறக்கத்தை அடகு வைத்த ரயில் பெட்டி

கஞ்சாவின் நறுமணத்தில் தள்ளாடுகிறது

இரவு தன் உடையை அவிழ்க்கும் திருப்பூர்ச் சந்திப்பில் 

இளைப்பாறும் ரயில் திசையை முடுக்குகிறது

வட நாட்டு வாலிபர்கள் அமர்ந்த இருக்கைகளை

உள்ளூர்ச் செய்தியில் வெகுநேரமாய்த் தேய்த்துப் பார்க்கிறான்

கஞ்சா வாசம் குறைந்தபாடில்லை

ரயிலே தேய்ந்துவிடும் அளவுக்கு மீண்டும் தேய்க்கலானான் 

நன்கு விடிந்த பொழுதில்

தன்னருகே அமர்ந்த யுவனைக் கண்டு

முகக் கவசத்திற்குள் புன்னகைத்தாள் 

யுவனுக்கும் புன்னகைக்கும் நடுவே 

காலைச் செருகினான் அவள் கணவன்

கோவைச் சந்திப்பு மென்சாரலில் நனைந்தது ரப்தி சாகர்

வழுக்கும் நடைபாதையில் இறங்கி நடந்த போது 

ஜன்னலில் புன்னகைத்தது வட நாட்டுச் சுருங்கிய முகம்

கையசைத்தபடி நானும் புன்னகைத்தேன் 

கணத்தில் திசைகளைக் கண்டு நடுக்கமுறுகிறான் மலையாளி

மழையில் நீராடிய ரயில் புழு

மேற்கு திசையை வளைத்துச் சுருட்டிச் செல்கிறது

அதிரும் தண்டவாளம் எங்கு தொடங்கி எங்கு முடியுமோ... 


என் வாழ்வை பீ.மு - பீ.பி என்று வரையறை செய்யலாம் என்று தோன்றுகிறது. அதென்ன பீ.மு - பீ.பி என்று கேட்கிறீர்களா? பீஃப் கவிதைகளுக்கு முன் - பீஃப்...